Wat hebben we rare weken achter de rug. Ineens moest iedereen thuis blijven. Ook onze leerlingen. De plotse overstap van het lokaal naar digitaal is groot. Even een dolletje of schouderklopje kan niet meer. Voor ons maar ook voor de kinderen is het wennen. Jullie zouden ons moeten zien zitten in de team kamer. Zwaaiend naar webcams. Op school of thuis schakelend van het ene scherm naar het andere. 

De motivatie om onze kinderen het allerbeste onderwijs op afstand te geven is enorm. Er wordt keihard gewerkt aan de inhoud en opzet van lessen. Dit varieert van ‘leer veters strikken’ tot ‘waar komt de term quarantaine vandaan?’. De energie en creativiteit die daarbij opborrelt is aanstekelijk.  Ook de ‘digitale vaardigheid’ van het team stijgt tot ongekende hoogte.

We realiseren ons dat het niet alleen voor de kinderen wennen is. Ook van jullie als ouders wordt veel verwacht. Je eigen werk en dan is daar ook ineens het schoolwerk van je kinderen. Oeps. Ook daarin proberen we te helpen. We ‘starten’ leerlingen op door middel van een Meet of geven de tip om ’s ochtends het kind te laten opschrijven welk schoolwerk het die dag gaat doen en wanneer. Zo ontstaat er overzicht.

Voor zover we kunnen zien en inschatten, gaat het de kinderen goed af. We zien veel ‘blije koppies’ op het scherm. Opdrachten worden gemaakt, lessen worden geleerd en in Parro regent het enthousiaste berichtjes.

Het heeft natuurlijk ook wel iets spannends. Leren op afstand. Onze uitdaging zit ‘m er in het ook de komende weken aantrekkelijk te houden en tegelijk behapbaar voor jullie.